تأثیر الگوی توانمند سازی خانواده محور بر دانش، نگرش و عملکرد بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش، مداخلات آموزشی در مراقبت خانواده محور و ارتقای توانایی های بیمار و اعضای خانواده می باشد تا به موانع موجود در زمینه های بهداشتی و سلامتی فایق آیند. لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر الگوی توانمند سازی خانواده محور بر دانش، نگرش و عملکرد بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شده است. روش ها: این مطالعه با طراحی کارآزمایی بالینی و با 70 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در دو گروه آزمون و شاهد انجام شد. 8 جلسه 60 دقیقه ای برنامه آموزشی بر اساس نیازهای آموزشی بیماران و خانواده های آنان در طول 3 ماه در انجمن مولتیپل اسکلروزیس شهر اصفهان در سال 1390 برگزار شد. سپس پرسش نامه های دانش، نگرش و عملکرد جمع آوری گردید و داده ها با استفاده از آزمون های آماری ناپارامتریک تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: آزمون man-whitney نشان داد؛ قبل از آموزش، دو گروه از نظر آگاهی با هم همسان بودند، ولی بعد از مداخله آموزشی اختلاف معنی داری بین آگاهی دو گروه دیده شد (001/0 > p). در ارتباط با نگرش بیماران، قبل از آموزش آزمون man-whitney بین دو گروه همسانی نشان داد، ولی بعد از مداخله آموزشی در گروه آزمون 100 درصد بیماران نگرش مثبتی راجع به موضوع پیدا کرده بودند؛ در حالی که تغییری در وضعیت نگرشی گروه شاهد ایجاد نشده بود. در زمینه عملکرد نیز آزمون man-whitney تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان نداد، ولی بعد از آموزش اختلاف معنی دار بود (001/0 > p). نتیجه گیری: توانمند سازی بیماران مولتیپل اسکلروزیس منجر به ارتقای سطح دانش، نگرش و عملکرد آنان می گردد. اجرای چنین برنامه های اثربخشی که با محوریت خانواده انجام می گیرند، توصیه می شود.